Ο ΠΑΠΠΟΥΣ ΕΡΩΤΕΥΘΗΚΕ!!!!

[Εύθυμη Αστυνομική ιστορία]
 Γράφει ο Νικόλαος Μπέτσιος
    Υποστράτηγος ΕΛ.ΑΣ. ε.α.

Ήταν ένα ανοιξιάτικο απογευματινό. Ο Αξ/κός υπηρεσίας του Αστυν. Τμήματος είχε παραδόξως <<αναδουλειές>> και παρακολουθούσε τηλεόραση, για να <<σμπρώξει>> τον χρόνο. Ξαφνικά εισέρχεται στο γραφείο του μία εντυπωσιακή νεαρή γυναίκα,-περίπου 30 ετών-, η οποία ζήτησε ακρόαση. -Καθίστε κυρία μου. -Τί έχετε να μου πείτε; Πώς ονομάζεστε; Ονομάζομαι Μαρία……..και μένω στην συνοικία …...Ξέρετε κύριε Υπαστυνόμε, σκέφθηκα πολύ πριν σας επισκεφθώ, αλλά αναγκαστικά πήρα αυτή την απόφαση, γιατί δεν είχα άλλη επιλογή. Στην γειτονιά μου μένει ο Γιάννης………συνταξιούχος και μεγάλης ηλικίας, περίπου 70-75 χρονών, ο οποίος..............>> συνεχώς με κοιτάζει επίμονα, μου <<κολάει>> και μάλιστα τώρα τελευταία θέλει να κάνει δεσμό μαζί μου. Εγώ ξαφνιάσθηκα και του είπα ότι είμαι παντρεμένη, με παιδιά και ότι μου ......πέφτει λίγο μεγάλος.......Αυτός όμως απτόητος συνεχίζει να με παρενοχλεί και τώρα τελευταία άρχισε να μου τηλεφωνεί στο σπίτι μου και να μου λέει διάφορα ερωτόλογα. Του είπα ότι έχει ξεμωραθεί και ότι αν το μάθει ο άνδρας μου θα τον στείλει <<αδιάβαστο>>, από το ξύλο. Εγώ, επειδή δεν θέλω να δημιουργηθεί οικογενειακό πρόβλημα και να ακούω κουτσομπολιά, αναγκάσθηκα να έλθω σε σας, χωρίς να το γνωρίζει ο άνδρας μου. Σας παρακαλώ <<να του τρίξετε τα δόντια>> για να σταματήσει. -Εντάξει Μαρία, εμείς θα τον καλέσουμε, αλλά μήπως εσύ του έχεις δώσει τίποτα δικαιώματα; Μα τι λέτε κύριε Υπαστυνόμε; Κάνω μεγάλη υπομονή. - Δηλαδή, εξήγησέ μου Μαρία τι σου λέει; - Να, μου λέει ότι είμαι το <<απωθημένο>> του, ότι τον τρελαίνω, ότι νοιώθει σαν έφηβος μαζί μου, ότι θα έκανε τα πάντα για μένα, μέχρι που θα μου χάριζε ένα χωράφι και χρήματα. Μου λέει ακόμη ότι τον φαντασιώνω τις νύχτες στα όνειρά του, ότι είμαι η Μπριζίτ Μπαρντό,- άλλωστε συνομήλικες είναι-, ότι θέλει να αμαρτήσει μαζί μου και ας βράσει στα ......καζάνια της κόλασης, ότι είμαι η σουλτάνα της καρδιάς του και αυτός ο δούλος μου, ότι θέλει να με κλέψει, όπως ο Πάρις την ωραία Ελένη και να φύγουμε εξωτικά στα νησιά Bora-Bora για να ζήσουμε το παραμύθι μας, να γίνω δικτάτορας στη ζωή του, να παίζουμε τα .......σκλαβάκια και την ....τυφλόμυγα και όταν τον βρίσκω να μου δίνει από ένα χιλιάρικο και ένα φιλί. Μου είπε ακόμη ότι αν απορρίψω τον έρωτά του θα κάνει το απονενοημένο μοιραίο. Εγώ τότε του είπα ότι δεν είναι μακριά από το ....απονενοημένο, λόγω ηλικίας. Φοβάμαι ότι δεν είναι καλά ο άνθρωπος. - Ο <<εραστής>> Μαρία είναι παντρεμένος; Όχι από ότι ξέρω, <<μπακoύρι>> είναι και το παίζει <<τζόβενο>> με το βαμμένο <<κορακί>> μαλλί γύρω από την φαλάκρα. - Είναι πραγματικά όσα μου είπες Μαρία, η μου έκρυψες κάτι; - Όχι, όλα είναι αλήθεια. Σας παρακαλώ πείτε του να σταματήσει, γιατί αν το μάθει ο άνδρας μου θα τον κόψει σε φέτες και θα γίνουμε ρεζίλι. - Καλά Μαρία θα το καλέσουμε το <<λυκόπουλο>> να δούμε τι θα δούμε...... Την επόμενη ημέρα ο Υπαστυνόμος έστειλε με το περιπολικό <<βουλωμένο γράμμα>>, δηλαδή κλήση για εμφάνιση στο Αστυν. Τμήμα. Πραγματικά ο κληθείς εμφανίσθηκε με το έγγραφο στον Υπαστυνόμο, ευγενικός και λίγο ανήσυχος. - Καλημέρα σας, είστε ο Υπαστυνόμος……..Είμαι ο Ιωάννης………. -Καθίστε κύριε……..Δώστε μας παρακαλώ την ταυτότητά σας. Σας καλέσαμε εδώ, γιατί είχαμε καταγγελία σε βάρος σας της κυρίας Μαρίας…….., ότι την παρενοχλείτε σεξουαλικά και ερωτικά. Τι έχετε να μας πείτε για την καταγγελία σε βάρος σας.; - Ξέρετε, η Μαρία μου αρέσει πάρα πολύ και την έχω ερωτευθεί παράφορα. Μου έχει πάρει το μυαλό, σα να μου έχει κάνει μάγια. Θα έκανα τα πάντα για την Μαρία, μέχρι και πλαστική θα έκανα.....- Για πες μου, σου έχει δώσει δικαιώματα η Μαρία; Όχι για πρώτη φορά την συνάντησα στον σύλλογο………και μου ήλθε <<φωτοβολίδα>>. Άρχισα από τότε να την σκέπτομαι συνέχεια και μάλιστα δεν έλειψα ποτέ από τις εκδηλώσεις του συλλόγου, γιατί η Μαρία ήταν……. -Αποφάσισα να της εκδηλώσω τον κρυφό μου έρωτα, εδώ και λίγο καιρό. - Ναι, αλλά η Μαρία είναι παντρεμένη, έχει οικογένεια και δεν σου έδειξε κάποιο ενδιαφέρον. Δεν καταλαβαίνεις ότι της δημιουργείς σοβαρό πρόβλημα; Άλλωστε θα μπορούσε να ήταν και κόρη σου……..Αν το μάθει ο σύζυγός της αντιλαμβάνεσαι τι θα συμβεί; - Ναι, όλα τα καταλαβαίνω, αλλά δεν μπορώ να την ξεπεράσω. Με τρελαίνει. Μαζί της αισθάνομαι ανανεωμένος, σα να είμαι 20 χρονών......- Σύνελθε κυρ-Γιάννη, αν η Μαρία σε ήθελε, θα σου είχε <<φάει>> και τα χωράφια και τα φράγκα σου και θα σε είχε <<στείλει>> συστημένο στον Ύψιστο και θα έπαιζες τάβλι με τον .......Άγιο Πέτρο....Αφού αυτό δεν το έχει κάνει, πάει να πει ότι <<δεν παίζει >> μαζί σου. - Αχ κύριε Υπαστυνόμε τώρα τι μου κάνετε; -Τίποτα δεν σου κάνω. Προσπαθώ να σε προσγειώσω στην πραγματικότητα. Δεν είσαι προσκοπάκι και είσαι τυχερός, γιατί αν η Μαρία ήταν μία <<άλλη>> Μαρία, θα σε είχε <<μαδήσει>> και δεν θα είχες ούτε δεκάρα για να αγοράσεις από το φαρμακείο ούτε τα υπερτασικά σου. Πήγαινε τώρα και σκέψου ότι αν δεν σταματήσεις να την παρενοχλείς, έχεις δύο επιλογές. Η θα σε επισκεφθούμε στο νοσοκομείο με πολλαπλά τραύματα από τον σύζυγό της, μόλις το μάθει, η θα γελάσει ο κάθε πικραμένος, αν σε μηνύσει. Έλα τώρα μη στενοχωριέσαι, ούτε ο πρώτος, ούτε ο τελευταίος είσαι που <<έφαγε πόρτα>>. Δυστυχώς κυρ-Γιάννη μου, γεννήθηκες νωρίς, όταν <<η θάλασσα δεν ήταν γιαούρτι>>....... - Ο κυρ-Γιάννης έφυγε στενοχωρημένος και σκεπτικός. Άτιμε <<φτερωτέ Ερμή>>. Το ραντεβού με τον κεραυνοβόλο έρωτα του κυρ-Γιάννη του μερακλή, ήλθε πολύ αργά και τον προσπέρασε, αφού -κρίμα-, η Μαρία της εποχής του δεν φάνηκε στην ώρα της να τον συναντήσει........ 
ΥΓ. Τα ονόματα είναι φανταστικά.

"ΙΣΩΣ.ΆΝ......"

          [Δραματική αυθεντική αστυνομική ιστορία]

                     Γράφει ο ΝΙΚΟΣ  ΜΠΕΤΣΙΟΣ                                     

                       Υποστράτηγος ΕΛ.ΑΣ. ε.α.

Tο τηλέφωνο κουδούνισε στο γραφείο του αξ/κού υπηρεσίας του τμήματος τροχαίας Λάρισας, από το κέντρο κλήσεων  100, ένα βροχερό φθινοπωρινό απόγευμα. << Έχουμε σοβαρό θανατηφόρο τροχαίο δυστύχημα στο 10ο χλμ. της εθνικής οδού Λάρισας-Αθήνας, [σημερινής Π.Ε.Ο], με μετωπική σύγκρουση οχημάτων και εκτροπή>>. Αμέσως το ανακριτικό όχημα του τμήματος, με επικεφαλής αξ/κό,  ανεχώρησε για τον τόπο του συμβάντος, όπου και συνάντησε το περιπολικό της Ε.Ο. 

Φθάνοντας στο σημείο, οι αστυνομικοί της τροχαίας αντίκρισαν ένα σοκαριστικό θέαμα, όσο και αν ήταν συνηθισμένοι και έμπειροι στη θέα των συγκρουσθέντων αυτ/των, με το ένα εκ των δύο οχημάτων να ευρίσκεται έξω από το οδόστρωμα της Ε.Ο, με κατεύθυνση την Λάρισα και το άλλο, με αντίθετη κατεύθυνση προς Αθήνα. Από τη σύγκρουση τα δύο αυτ/τα βρέθηκαν εντελώς παραμορφωμένα, με ομοίως παραμορφωμένο τον οδηγό του, ο δε συνεπιβάτης βρέθηκε πεταμένος σε απόσταση περίπου 50 μέτρων έξω από το σημείο ακινητοποίησης του αυτ/του, σε φρικτή κατάσταση. Στο άλλο αυτ/το ο οδηγός του βρέθηκε εγκλωβισμένος μεταξύ τιμονιού και καθίσματος, πεσμένος πάνω στο τιμόνι.

Πραγματικά ήταν μία εφιαλτική κατάσταση που παρέπεμπε σε ταινίες τρόμου του Χίτσκοκ, ακόμη και για τους ψύχραιμους και συνηθισμένους σε τέτοιες καταστάσεις αστυνομικούς της Τροχαίας. Στον τόπο ομοίως κατέφθασε και Πυροσβεστικό όχημα, προκειμένου να απεγκλωβίσει τους εγκλωβισμένους επιβαίνοντες. 

Μέχρι να καταφθάσει το όχημα της Πυροσβεστικής και το ασθενοφόρο, οι τροχονόμοι προσπάθησαν να απεγκλωβίσουν τον οδηγό του ενός αυτ/του, ο οποίος ήταν πεσμένος πάνω στο τιμόνι και ακόμη διατηρούσε τις αισθήσεις του. Ο Αξ/κός μαζί με τους συναδέλφους του, με πολύ προσοχή ανέσυραν τον ατυχή οδηγό και τον ξάπλωσαν ακινητοποιημένο πάνω σε ένα φορείο που πάντα είχαν μαζί τους, τον σκέπασαν με μία κουβέρτα, αναμένοντας το ασθενοφόρο. Οι άλλοι δύο επιβάτες  του αντίθετα κινούμενου αυτ/του ήταν ήδη νεκροί. Οι σκηνές που έλαβαν χώρα ήταν πραγματικά τραγικές. Ο -ακόμη ζωντανός- οδηγός ήταν ένας νεαρός άνδρας περίπου 23-25 ετών. 

Ο Αξ/κός ήταν συνέχεια μαζί του και του κρατούσε το χέρι. Ο νεαρός βαριά τραυματίας, πονούσε αφόρητα, ανέπνεε με δυσκολία, ενώ κοιτούσε με ικεσία στα μάτια τον επίσης νεαρό αξ/κό και του έλεγε. <<Σε παρακαλώ σώσε με, δεν θέλω να πεθάνω, γιατί Θεέ μου, γιατί, μάνα μου, μάνα μου, λίγο νερό, λίγο νερό >>.

 Ο Αξ/κός τον παρηγορούσε και του έδινε θάρρος  ότι θα σωθεί, αφού σε λίγο έρχεται το ασθενοφόρο και θα μεταφερθεί στο Νοσοκομείο, παρότι μέσα του γνώριζε πολύ καλά ότι η <<μάχη>> ήταν άνιση, γιατί ο τραυματίας ήταν παγωμένος και πολύ χλωμός, ένδειξη ότι είχε υποστεί εσωτερική αιμορραγία, η οποία μετά από λίγα λεπτά της ώρας τον <<έσβησε>>, μέσα στη αγκαλιά του αξ/κού. Η αναμονή του θανάτου φαινόταν μέσα στα θολά μάτια του νεαρού οδηγού και η αδυναμία του αξ/κού και των λοιπών αστυνομικών να τον σώσουν ήταν κρυμμένη στη ψυχή τους.

Η συνέχεια γνωστή. Πυροσβεστική για τον απεγκλωβισμό του άλλου νεκρού οδηγού και το πλύσιμο του οδοστρώματος, ασθενοφόρο για το οδυνηρό έργο της μεταφοράς των σωρών στο νεκροτομείο , γερανός για την απελευθέρωση του οδοστρώματος της Ε.Ο. λυπηρό κούνημα του κεφαλιού των διερχομένων επιβατών-οδηγών από το σημείο του ατυχήματος, [.....για να αρχίσουν να ξανατρέχουν μετά από λίγα λεπτά της ώρας όταν θα το είχαν ξεχάσει....] και σχηματισμός δικογραφίας από την Τροχαία. 

Ο Αξ/κός ίσως να μη μπόρεσε να σβήσει από τη μνήμη του την τραγική εκείνη εικόνα, παρά την εμπειρία του.

ΊΣΩΣ ΑΝ ο υπαίτιος οδηγός έβαινε με μικρότερη ταχύτητα στο ολισθηρό οδόστρωμα, δεν εισέρχονταν στο αντίθετο ρεύμα πορείας, τηρώντας τους κανόνες οδηγικής ασφάλειας, ΑΝ οι επιβαίνοντες έφεραν τις ζώνες ασφαλείας, σήμερα θα ήταν μαζί μας.

<< Ο ΤΑΡΑΞΙΑΣ>>........

[Εύθυμη αυθεντική αστυνομική ιστορία]

        Γράφει ο ΝΙΚΟΣ ΜΠΕΤΣΙΟΣ

         Υποστράτηγος ΕΛ.ΑΣ.ε.α.
         Μέλος του Συνδέσμου μας  

Ο Δ/τής της υπηρεσίας κάλεσε τον νεαρό αξ/κό και του έδωσε ένα δακτυλογραφημένο ενυπόγραφο υπόμνημα κατοίκων, οι οποίοι μέσω συνηγόρου το κατέθεσαν στο αρμόδιο αστυν. τμήμα, σε βάρος του Δημητρίου [κατά κόσμο Μήτσου ]-------------- και της Γεωργίας [κατά  κόσμο Γωγώς] ---------. Το υπόμνημα είχε σχέση με προηγούμενες προφορικές διαμαρτυρίες των συγκεκριμένων περιοίκων, σε βάρος των παραπάνω κατονομαζομένων, σχετικά με έντονες και συνεχόμενες διαταράξεις της κοινής ησυχίας τις μεσημβρινές και  νυκτερινές ώρες , κατά την ....ενάσκηση των συζυγικών τους καθηκόντων. Μεταξύ των άλλων το υπόμνημα ανέφερε .<<.........διαταράσσοντας από κοινού, με έξαλλες άναρθρες και έναρθρες ερωτικές κραυγές και αισχρά φρασεολογία μετά βωμολοχιών,  την κοινή ηρεμία και ησυχία των καταγγελλόντων, κατά τον χρόνο τέλεσης ερωτικών πράξεων εντός της οικίας των, του Δημητρίου---------και της Γεωργίας-----, επιφέροντας μεγίστη ανησυχία και σοβαρή ,έως αφόρητη αναστάτωση της καθημερινής γαλήνης και ως εκ τούτου διαβίωσης ......κ.λ.π. κ.λ.π. ....>>. Ο Αξ/κός παρέλαβε από τον Δ/τή του την εν λόγω αναφορά-καταγγελία και κατόπιν τούτου, κάλεσε τους <<καθ ων τα παράπονα>>, για να τους απευθύνει προφορικές και έγγραφες συστάσεις, για την αποκατάσταση της.... ηρεμίας. Πραγματικά την επόμενη ημέρα , παρουσιάσθηκαν ενώπιων του οι κληθέντες, δηλαδή ο Δημήτριος-------[Μήτσος] και η Γεωργία----[Γωγώ].-------. Ο Αξ/κός τους εξήγησε με σαφήνεια τους λόγους της κλήτευσής τους και τους απηύθυνε το ερώτημα αν αποδέχονται τα καταγγελλόμενα εκ μέρους των παραπονούμενων γειτόνων τους και τι έχουν να δηλώσουν. Πρώτος έλαβε τον λόγο ο Μήτσος .

----Κύριε αξ/κέ. Εγώ εργάζομαι πρωί-απόγευμα και ελεύθερο χρόνο έχω μόνο το μεσημέρι και το βράδυ. Επειδή αγαπάω τη Γωγώ μου, που <<μου την δίνει>> και είμαι και πολύ <<ντούρους>>, αλλά και το Γωγουλίνι μου είναι, -όπως βλέπεις- και πολύ γυναικάρα, κάνουμε έρωτα καθημερινά, μεσημέρι η βράδυ ανάλογα με τα κέφια. Τώρα, αν φωνάζουμε και λίγο παραπάνω στο σπίτι μας, τι να κάνουμε; να βάλουμε φίμωτρο; αφού μας <<βγαίνει>>.

----Ναι Μήτσο, αλλά όπως βλέπεις είναι καλοκαίρι και όπως καταλαβαίνεις, οι φωνές σας ακούγονται δυνατά και οι γείτονές σας δεν μπορούν να ησυχάσουν. Ρε Μήτσο λίγο πιο <<μουγγά>> δεν γίνεται; η τέλος πάντων κλείστε και κανένα ρημαδοπαράθυρο....[Γωγώ]. ---Κυρ αστυνόμε, δεν ξέρω και τι βαθμό έχετε, υποψιάζομαι ποιές έκαναν την καταγγελία, η μία σίγουρα είναι η διπλανή η ξινή η ανέραστη, μαζί με τον άνδρα της εκείνη την <<νούλα>>, η άλλη είναι η χοντρή που έχει να δει χαρά κάποιους αιώνες και εκείνος ο απέναντι ο μπούλης. Έχουν σκάσει από τη ζήλεια τους......Εγώ όμως  φίμωτρο  στο κρεβάτι δεν πρόκειται  να βάλω, θα τις σκάσω όλες τις παλιοκατίνες με την <<βαρβατίλα>> μου. [Μήτσος]. ----Ναι κυρ αστυνόμε, στο περίπτερο όταν πάω να αγοράσω τσιγάρα, ο περιπτεράς μου λέει . << Φόρτσα Μητσάρα, έμπαινε>>, στη δουλειά, οι συνάδελφοί μου λένε <<γεια σου δυνατέ εραστή, γεια σου Μητσάρα οδοστρωτήρα>> και οι φίλοι μου στο τσιπουράδικο με φωνάζουν, << καλώς το καμάρι μας, καλώς τον αντράκλα μας >> και μου αρέσει αστυνόμε. ------Λοιπόν Μήτσο και όπως αλλιώς σε φωνάζουν. Θα πρέπει να τηρείτε τις ώρες κοινής ησυχίας. Εσύ Γωγώ το άκουσες ; -----Ναι, το άκουσα, αλλά στον έρωτα και στον πόλεμο κυρ-αστυνόμε δεν υπάρχουν ωράρια κοινής ησυχίας.....Ο Αξ/κός τους επέστησε την προσοχή γιατί μπορεί να βρεθούν κατηγορούμενοι από τους καταγγέλλοντες, η από την αστυνομία, αν πράγματι συνεχιζόταν η ίδια κατάσταση.  Ο Μήτσος και η Γωγώ δεν υποσχέθηκαν ότι θα συμμορφωθούν. Αντίθετα η Γωγώ απείλησε.....ότι θα <<βγάλει στη φόρα>> τα .....άπλυτα από τις γειτόνισσές της, σε περίπτωση που τους πάνε στο δικαστήριο.

Για την ιστορία, το απόγευμα της ίδιας ημέρας, το περιπολικό επελήφθη σε επεισόδιο μεταξύ της Γωγώς και μιας γειτόνισσας, με ανταλλαγή <<κοσμητικών>> χαρακτηρισμών, για ....εξωσυζυγικά παραστρατήματα της γειτόνισσας, ως και <<ανταλλαγής εκατέρωθεν τούφας μαλλιών>> ........Το ίδιο δε βράδυ αργά, το περιπολικό ανέλαβε το .....καθήκον να διακόψει τις <<επιδόσεις>> του Μήτσου, κατόπιν καταγγελίας στο [100], των γειτόνων, για διατάραξη κοινής ειρήνης, ενώ τους <<έγραψε>> κλήση για διατάραξη προερχόμενη <<από έντονες φωνασκίες και ....βρυχηθμούς !!!, σκανδαλίζοντας και διαταράσσοντας  σε βαθμό ανυπόφορο, την γαλήνη και ησυχία των περιοίκων σε ακτίνα άνω των 100 μέτρων από τη οικία του παραβάτη.....>>

Αναγκαστικά έτσι .....<<επέτασσε το καθήκον>>..... για τους ....ωτακουστές αστυνομικούς του περιπολικού.-

"ΓΑΤΑ Ο .....ΠΟΝΤΙΚΟΣ!!!!!!"

[Εύθυμη αυθεντική αστυνομική ιστορία]

        Γράφει ο ΝΙΚΟΣ ΜΠΕΤΣΙΟΣ

             Υποστράτηγος ΕΛ.ΑΣ. ε.α.

                                    

Η Ιστορία έλαβε χώρα πριν αρκετά χρόνια στη Λάρισα. Η ώρα ήταν περασμένη και ο αξ/κός υπηρεσίας Ασφαλείας με τους λοιπούς νυκτερινούς συναδέλφους του, μόλις είχαν επιστρέψει από νυκτερινή αστυνομική έφοδο στα ύποπτα στέκια της πόλης και στα νυχτομάγαζα, όπως πορνεία, σκυλάδικα, καμπαρέ, λέσχες, κ.α. και είχαν προσαγάγει την <<συνηθισμένη πελατεία>>, όπως  ύποπτα άτομα της νύχτας, πόρνες, νταβατζήδες, τραβεστί, χασικλωμένους,  θαμώνες μπαρ που έπαιζαν <<Θανάση, μπουρλότο, μπαρμπούτι >>, και άλλα ....αξιόλογα μέλη της ....καλής κοινωνίας.

Περί την 04.00΄ώρα, χτύπησε το τηλέφωνο της υπηρεσίας. Ο καταγγέλλων, ανέφερε ότι στην οδό Π--------- στο μαγαζί του Κ-------- έχει εισβάλλει διαρρήκτης, παραβιάζοντας την πόρτα της εισόδου του κατ/τος και ευρίσκεται στο εσωτερικό του. Αμέσως δόθηκε  εντολή και κινητοποιήθηκαν άμεσα τα περιπολικά ασφαλείας με το προσωπικό τους και τον Αξ/κό. Μετά από λίγο καταφθάνουν στο υποδειχθέν σημείο και αρχίζουν την ανίχνευση πρώτα του εξωτερικού χώρου για τυχόν <<τσιλιαδόρο>> και για λόγους επιχειρησιακούς, προκειμένου στη συνέχεια να εισέλθουν στον εσωτερικό χώρο με προσοχή και λήψη όλων των ενδεδειγμένων μέτρων αυτοπροστασίας. Πραγματικά μόλις έφθασαν, άκουσαν υπόπτους θορύβους στο εσωτερικό του κατ/τος και κατάλαβαν αμέσως ότι μέσα υπήρχε <<ποντικός>>. Αφού κύκλωσαν τον χώρο, άρχισαν την επιχείρηση από την πόρτα που ήταν και ο μόνος προσβάσιμος χώρος. Κατά την προσπάθεια παραβίασης της πόρτας με ειδικό όργανο από τους αστυνομικούς,  -η οποία είχε κλειδωθεί από τον διαρρήκτη και  την οποία είχε παραβιάσει με αντικλείδι,-αυτός κατάλαβε ότι <<κάτι τρέχει>> και κρύφτηκε. Οι αστυνομικοί, αφού παραβίασαν την πόρτα, δεν εισήλθαν αμέσως μέσα, γιατί δεν γνώριζαν αν ο δράστης ήταν μόνος του, η αν οπλοφορούσε και επί πλέον δεν λειτουργούσε ο φωτισμός του κατ/τος γιατί ο ίδιος  προνοητικά είχε κλείσει τον γενικό διακόπτη του ηλεκτρικού. Ο επικεφαλής αξ/κός του φώναξε να παραδοθεί .

------Αστυνομία, παραδόσου γιατί είσαι κυκλωμένος. Δεν μπορείς να διαφύγεις και βγες έξω με τα χέρια ψηλά---. Απόλυτη ησυχία. Ο προβολέας και οι φακοί των αστυνομικών δεν έδειχναν τίποτα. Ξαφνικά μέσα στην απόλυτη και εκνευριστική ησυχία, ακούσθηκε νιαούρισμα γάτας....<<νιάου-νιάου>> ------Κυρ- Yπαστυνόμε  τι στο καλό γίνεται;

Λες να είναι κανένα γατί και εμείς ψάχνουμε για κλεφτρόνι;  Θα γίνουμε ρεζίλι. -----Κώστα πάψε να λες χαζομάρες.

-----Ρε συ βγες γρήγορα έξω, γιατί θα σε πάρει και θα σε σηκώσει.---- Ξανά <<νιάου-νιάου>>. -----Ρε <<Τόμ και Τζέρυ>>, θα δεις τώρα πώς θα βγεις έξω....Κώστα πήγαινε γρήγορα απέναντι στην ταβέρνα και φέρε ένα κομμάτι κοκορέτσι. Αν μία στις χίλιες, είναι γάτος θα έλθει να το φάει, αν ο γάτος είναι <<ποντικός>>, δεν θα πάει χαμένο το κοκορέτσι,  θα το φάμε εμείς...  Πραγματικά σε λίγο το <<μοσχομυρισμένο>> κοκορέτσι είχε απλωθεί σε τραπέζι και η αναμονή ήταν ενδιαφέρουσα....<<Ψιτ-ψίτ γατούλη γκελ-μπορντά >>Σε λίγο <<θαύμα-θαύμα>>, ο γάτος μίλησε.... ---Εντάξει κυρ-αστυνόμε παραδίνομαι, δεν θα φάω το κοκορέτσι γιατί ....νηστεύω...και δεν είμαι και <<γκαστρωμένος>>....------Ρε καλώς τον γατούλη, έλα γατούλη μου πλησίασε με τα χέρια ψηλά, έλα τώρα στον <<Ραν-ταν-πλάν>>, το κοκορετσάκι είναι παραγγελιά για σένα και είναι ...νηστίσιμο. Πόσα <<ποντικάκια>> τσάκωσες απόψε; Την κυρά Φωτούλα στο βενζινάδικο εσύ τη <<χτύπησες>> απόψε ; Όχι κυρ-αστυνόμε.----Καλά πάμε  σαν καλά παιδάκια τώρα στην υπηρεσία και εκεί θα μας τα πεις με την άνεσή σου....----Από γαρδούμπα δεν σε ρώτησα, μήπως νηστεύεις...;  Ο <<γάτος νιαούρισε>> καλά και η αστυνομία <<έβγαλε >>αρκετές κλοπές και βρήκε πολλά κλοπιμαία προηγούμενων κλοπών  από σπίτια και κατ/τα. Ο διαρρήκτης είχε πλούσιο <<βιογραφικό>>, ήταν γνωστός στην <<πιάτσα>> και από τους <<καλούς πελάτες>> της Ασφάλειας....Είχε το παρατσούκλι <<ο βόρβορος>>, γιατί τα κλοπιμαία τα έκρυβε σε βόθρο, μέχρι να τα <<σπρώξει>> στην παράνομη αγορά.

Άλλες εποχές τότε. Υπήρχε  κάποια <<ρομαντικότητα>>, ακόμη και ανθρωπιά και στον <<κόσμο>> των παρανόμων, σε σχέση με την αγριότητα της εποχής μας.....

ΥΣ. Αφιερώνεται στους εγκλωβισμένους στη <<φάκα>> των μνημονίων, για μια μικρή <<απόδραση>>.... 

[Εύθυμη Αστυνομική ιστορία]

   Γράφει ο ΝΙΚΟΣ ΜΠΕΤΣΙΟΣ

       Υποστράτηγος ΕΛ.ΑΣ. ε.α.      

Η Τροχαία Λάρισας διέθετε πάντα  υπηρεσία τροχονομικού ελέγχου περιπολικά οχήματα στο παλιό εθνικό οδικό δίκτυο Λάρισας-Αθήνας και Λάρισας-Θεσ/νίκης. Για εποπτεία του εθνικού και επαρχιακού δικτύου σχεδόν καθημερινά επόπτευε με άλλο όχημα και οδηγό, αξ/κός της υπηρεσίας. 

Ένα ζεστό απογευματινό του Ιουλίου, πριν αρκετά χρόνια , σε μία εποπτεία ρουτίνας, ο αξ/κός με τον οδηγό του είχαν σταθμεύσει στα διόδια των Τεμπών εποπτεύοντας την κίνηση των τροχοφόρων. 

Κάποια στιγμή πλησιάζει ένα Ι.Χ.Ε. αυτ/το τους δύο άνδρες και εξερχόμενος αυτού, ο οδηγός του, απευθύνεται και τους ενημερώνει . --Κύριοι εδώ λίγο πιο κάτω περίπου στα δύο χιλ/τρα ένας γυμνός άνδρας είναι στον δρόμο και φωνάζει βοήθεια, ειδοποιήστε την τροχαία. Δεν ξέρω αν είναι τρελός, η συμβαίνει κάτι άλλο, σύγκρουση πάντως αυτ/των δεν είδα.Οι αστυνομικοί τον ευχαρίστησαν και ο αξ/κός είπε στον οδηγό του. --Άντε πάμε να δούμε τι μυστήριο συμβαίνει, μήπως έχουμε εκτροπή, η κάτι άλλο. Χωρίς χρονοτριβή το υπηρεσιακό αυτ/το έφθασε στο υποδειχθέν σημείο της εθνικής οδού. Εκεί πραγματικά από την άκρη του οδοστρώματος, ξεπρόβαλε ένας γυμνός άνδρας φωνάζοντας βοήθεια. Οι αστυνομικοί τον πλησίασαν με προφυλάξεις και προσοχή, γιατί δεν μπορούσαν να γνωρίζουν τι μπορεί να τους προέκυπτε . Τότε ο άγνωστος άνδρας τους λέει. ----Παιδιά δεν είμαι τρελός, αλλά έχω εδώ από πίσω σταθμευμένο το αυτ/τό μου, είμαι με την φίλη μου και όπως είχαμε ανοιχτά τις πόρτες, μπήκε ξαφνικά ένα φίδι στο μπροστινό κάθισμα. Οι αστυνομικοί της τροχαίας κατάλαβαν αμέσως ότι δεν υπήρξε εκτροπή, αλλά ......παρεκτροπή, αφού στο μεταξύ πίσω από κάτι θάμνους  ούρλιαζε μία ολόγυμνη γυναίκα , σε κατάσταση υστερίας. Αφού τους καθησύχασαν, τους έδωσαν να φορέσουν πρόχειρα δύο κουβέρτες που είχαν πάντα στο περιπολικό, για να καλύψουν την γύμνια τους, με τις οποίες τυλίχθηκαν, όπως με τους  χιτώνες, σαν τον  αρχαίο Περικλή και την ...Ασπασία του ...Περικλέους. 

Ο τροχονόμος είχε κάποια εμπειρία από το χωριό του και αφού πήρε ένα μακρύ ξύλο, πλησίασε και κατάφερε να απομακρύνει το φίδι που ήταν κουλουριασμένο στο κάτω μέρος του αυτ/του. Σιγά-σιγά μπήκε στο αυτ/το, πήρε τα ρούχα των εραστών, προκειμένου να ντυθούν. Πώς όμως ο οδηγός και η φίλη του να ξαναμπούνε στο αυτ/το; Ο τροχονόμος έδωσε θάρρος στον οδηγό για να ....τολμήσει να οδηγήσει το αυτ/τό του, καθόσον ο <<ηδονοβλεψίας όφις>> είχε εξαφανισθεί,  αλλά η φίλη του δεν έμπαινε με τίποτα στο αυτ/το. Τότε ο αξ/κός της πρότεινε να την μεταφέρουν στη Λάρισα με το υπηρεσιακό αυτ/το. Η ίδια δέχθηκε και ξάπλωσε στο πίσω κάθισμα, προφανώς για να μην είναι ορατή από τρίτους, λέγοντας στους αστυνομικούς. -----Σας παρακαλώ, μη μάθει τίποτα ο άνδρας μου, γιατί θα με σφάξει. -----Μην ανησυχείτε κυρία μου θα το γλυτώσετε σήμερα το σφάξιμο..για άλλη φορά δεν σας το εγγυώμαι....-------Δεν θα το πείτε πουθενά, έτσι δεν είνα; ----Μην ανησυχείτε δεν θα το πούμε πουθενά. Αν όσα ακούγαμε, βλέπαμε και μαθαίναμε κάθε ημέρα και τα λέγαμε η Λάρισα θα καιγόταν όπως η Ρώμη επί Νέρωνα...

-----Αχ αυτό το παλιόφιδο τι μας έκανε. Να σκεφθείτε ότι ο Α--------μου στην αρχή δεν κατάλαβε τι έγινε, γιατί πρώτη εγώ είδα το φίδι και φώναζα φίδι-φίδι. Αυτός νόμιζε ότι είχα πάθει παροξυσμό από το Κ και μου έλεγε να φωνάζω πόσο μου αρέσει ο ....βόας του. Μόλις όμως είδε ότι μπροστά του ήταν το φίδι, κιτρίνισε από το φόβο του και πατάχθηκε έξω σαν αίλουρος, αυτός από τη μία μεριά , εγώ από την άλλη και δεν σας κρύβω ότι κατουρήθηκα από τον φόβο μου. Α πα-πα δεν ξαναπηγαίνω σε αυτ/το, ποτέ-ποτέ....Αχ τι έπαθα Παναγιά μου, έτσι και μαθευτεί θα γίνω ρεζίλι των σκυλιών και πως γλυτώνω από τις κουτσομπόλες....Αχ κύριοι τροχονόμοι μου δεν ξέρω πώς να σας ευχαριστήσω. 

Οι αστυνομικοί χαμογέλασαν , την αποχαιρέτισαν και την άφησαν σε κάποιο απόμερο σημείο της πόλης για να επιστρέψει <<κυρία>> στο σπίτι της.

Πάντως το ....φίδι για ....βόα δεν το έλεγες. Για το <<φιδάκι τον Διαμαντή>> θα  τόλεγες. άλλωστε με τόση τρομάρα , ε ;